Ne Diyordum?

KENDİNE ZORBA* İNSAN  1.  İçimdeki Zorba Ne kadar güzel bir anlatım bu.  İnternet'te çok severek takip ettiğim bir hocamdan görmüştüm.  Nasıl içime işlediyse, kendi iç sesime zorba der oldum.  Bir çok zorbalık gördüm ondan,  bazen dizginlendi, bazen şahlandı.  Beni en çok kafam karışıkken, karar aşamalarında yakaladı.  bazen çok haksız olduğunu bildiğim halde beni yıpratmasına izin verdim.  kendim için dönebileceğim virajları içimde eskitmesine izin verdim.  Kendimi hak ediyor görmedim, ben kimdim ki.  kimdim dinlenecek duracak,  bir şeyleri bitirip başlatacak.  Millet duruyor muydu da, ben duracaktım? Beni farklı yapan neydi?  Ekonomik sosyal koşullara sığınarak yaşamayı kendine çok görmüş insanların evlatları olarak bayrak yarışını devam ettiriyoruz. Milletçe sevdiğimiz şeyleri yapmaya hakkımız yok. Hiçbir şeyimiz yok da değil, ki kaybedecek bir şeyimiz olmasın.  Sonsuzca alabiliyoruz.  Konforu satın aldığımızı düşünüyoruz.  Halbuki hiçbir şeye sahip olmamanın konforu olsaydı biz